Dag 2: 20 juni 2011

We slapen vandaag lekker uit, even wat slaap inhalen. Ruud slaapt prima, ik wordt af en toe wakker van de warmte. Tegen tienen staan we op en gaan we even lekker op het balkon zitten, waar het nu nog heerlijk koel is en er een licht briesje waait. Heerlijk zo! We bekijken het weerbericht voor de komende dagen en beslissen wat we gaan doen vandaag. Gezien de hoge voorspelde temperatuur hier (iets van 32 graden) besluiten we het wat hogerop te zoeken en de bergen bij Vilaflor in te gaan.
Nadat we ontbeten hebben en de rugzak hebben ingepakt gaan we op pad. We rijden eerst nog even het dorpje in en maken een reservering voor een dolfijnentocht voor morgen.

Daarna gaan we op weg richting Vilaflor. Ik heb gelezen dat je even voorbij Vilaflor in een gebied van pijnboombossen een wandeling kunt maken naar een tufsteenformatie, Paisaje Lunar of ook wel Maanlandschap genoemd.
Vilaflor is een bergdorpje en is met een ligging op circa 1500 meter het hoogstgelegen dorp van Spanje dat bijna het hele jaar door bewoond is.
Dat het hooggelegen is merken we heel goed want we stijgen gestaag en zien de zee steeds verder in de diepte liggen.

En hoe hoger we komen hoe meer de temperatuur stijgt, volgens onze meter in de auto. Begonnen bij 30 graden en op een gegeven moment gestegen naar 36 graden!! Daar gaat onze theorie, dat hoe hoger je komt hoe koeler het wordt....Maar vanaf een bepaald punt begint de temperatuur gelukkig ook weer te dalen. Na dik een uur rijden komen we bij Vilaflor en rijden dan nog een stukje door. Op een gegeven moment moeten we afslaan naar een zeer hobbelig grindpad. Een dirtroad dus, dat vinden we wel leuk. Alleen hebben we nu geen SUV met 4x4 bij ons maar een simpele Citroën C3. We vrezen dus een beetje voor onze banden, want de weg is wel zeer hobbelig en er liggen aardig wat stenen, maar we rijden door. Een beetje avontuur moet er zijn, toch?

Na ongeveer 6,5 km over de dirtroad, bereiken we een punt waar een aantal bordjes diverse wandelroutes aangeven, zo ook de wandeling naar Paisaje Lunar. Volgens het bordje 2,2 km en volgens mijn beschrijving ruim 45 minuten lopen. Vol goede moed gaan we op pad.

Het pad is hobbelig en vol los zand en losse stenen en loopt omhoog en dat zal alleen maar zo blijven. Dat bij deze warmte maakt het een zware en inspannende wandeling. Regelmatig maken we een stopje in de schaduw om even bij te komen. Uiteindelijk doen we er een ruim uur over om boven te komen en uitzicht te hebben op de tufsteenformaties.

Het is een mooi uitzicht maar niet spectaculair. We blijven hier een tijdje, maken wat foto's en rusten uit voor we aan de terugweg beginnen.
En hoewel het nu alsmaar bergaf is, wat het minder inspannend maakt, is het wel opletten geblazen met al dat losse zand en stenen die zomaar onder je voeten wegschuiven. Voor mijn gevoel gaat de terugweg een stuk sneller en we stoppen maar een keer onderweg. Om half 5 zijn we terug bij de auto e kunnen we even uitpuffen. We zijn echt even kapot. Maar na een paar minuten in de airco gekoelde auto zijn we weer helemaal opgeknapt.

We rijden nu dwars door het dorpje Vilaflor dat echt nog de charme van een bergdorpje heeft. We rijden verder op allemaal binnendoor wegen met mooie uitzichten en uiteindelijk komen we weer op de Autopista voor het laatste stuk terug. We zien onderweg geen leuke restaurantjes en ook het aanbod in Los Gigantes is niet heel uitgebreid, dus maken we nog even een stopje bij de supermarkt.

Om half 7 zijn we terug bij ons appartement, waar ik een makkelijke macaroni klaarmaak. Na het eten nemen we een verfrissende douche en kloemelen we lekker wat in het appartement.

Morgen gaan we een boottocht maken op zoek naar dolfijnen!!